- Vit hava ligið síðani september mánað, sum er ein long tíð. Hesa tíðina hevur báturin fingið nýtt gear, høvuðsumvælt motorin, fingið nýggjan ljósmotor og gjørt maskinrúmið ordiliga í stand.
Harafturat er brúgvin eisini gjørd í stand og er bjálvað betri og onkur tól eru dagførd. Tað sigur skiparin og eigarin á trolbátinum Olgu Mariu, Gullak Gullaksen.
Maskinverkstaðurin Mekanik hevur gjørt maskinarbeiðið, El-in hevur gjørt elarbeiðið og skipasmiðjan Mest hevur málað bátin, og annað.
(Mynd: Føroyska Sjómansmissiónin)
- At tíðin gjørdist so long, skyldast millum annað, at vit fingu ongar deilir til gamla gearið, og máttu bíða í tríggjar mánaðir eftir nýggja gearinum. Harafturat hava onnur arbeiði tikið longri tíð, enn vit væntaðu, sigur Gullak Gullaksen.
- Nú er báturin í fínasta standi, so vit eru spentir at sleppa avstað aftur. Fiskiskapurin hevur verið góður síðstu tíðina, serliga á innaru leiðunum, so útlitini eru góð. Tó skulu vit ikki gloyma, at við fiskiskapi kann tað ganga sera skjótt – og tað báðar vegir. Tað hava vit mangan verið vitni til, sigur Gullak Gullaksen.
Við Olgu Mariu eru fimm mans, og teir fóru avstað týskvøldið. Teir landa fyri tað mesta í Leirvík.
Sjómanstrúboðarin vitjaði umborð, og har varð tíð til drekka, prát, Guds orð og bøn.
Vinarliga broyt tínar kennifíla - og privatlívsstillingar fyri at síggja hetta innihald